18 jaar, een schokkende ervaring

Levi maakte zich al maanden druk, want hij werd tenslotte 18 jaar. En als je 18 jaar wordt dan moet je ineens van alles zelf betalen en zelf regelen. Die spanning bouwde zich op samen met het zorgen voor zijn nieuwe maatje Joy èn ook nog eens starten met zijn nieuwe stageplek, het leidde tot weer eens een ontlading. Notabene in het weekend van zijn verjaardag. Op de zaterdag temidden van zijn vrienden was het al raak en zondag in het bijzijn van de familie was hij nog een paar keer de sjaak.

Nu zijn we deze ontladingen wel een soort van gewoon, maar deze keer was er toch iets speciaals, namelijk het was de eerste keer dat Joy erbij was. De eerste aanval, zaterdagmorgen vroeg hebben we direct Joy bij Levi gezet en zat ze vooral druk om zich heen te kijken en af en toe een blik naar Levi. Daarna is Hilde met Joy naar beneden gegaan en Levi weer in slaap gevallen. Ongeveer 45 minuutjes later was het weer bingo, een stevige dit keer. Nadat Levi weer een beetje bijgekomen was zijn we naar beneden gegaan. We vertelden Hilde dat hij weer een aanval had gehad en Hilde vertelde ons dat ze nu misschien wel snapte waarom Joy zo onrustig was. Normaal als ze beneden komt gaat haar 'dondersteen' pakje aan, is ze vol energie, botst ze tegen alles en iedereen op.

Maar deze zaterdag dus niet, ze was heel mak geweest, had bij de deur staan blaffen en oogde heel onrustig. Vrijwel gelijktijdig met het moment dat Levi een aanval had. Misschien willen we het wel te graag, maar we hadden het idee dat het met elkaar te maken had. In de middag, wanneer hij het feestje met zijn vrienden viert, heeft hij wederom een aanval. Freckle gaat naast hem zitten en begint zijn hand te likken. Joy volgt het voorbeeld van Freckle en begint zijn andere hand te likken, zodra de aanval voorbij is gaat Joy rustig naast Levi liggen, terwijl ze twee minuten daarvoor nog heeeel energiek was.

En dan die zondag, tijdens het bezoek van de familie heeft hij ook weer drie aanvallen. Tijdens de tweede zit Joy op zijn schoot. Levi houdt haar heel teder met zijn rechterarm vast en ze kijkt hem heel doordringend aan tijdens de aanval. Levi zei later zelf dat hij het heel bijzonder en prettig vond dat Joy bij hem was en hem zo intens aankeek.

Hoe het Joy moet zijn vergaan weten we niet, wel hebben we het idee dat ze met deze serie aanvallen en haar connectie met Levi al iets in de gaten heeft. Haar gedrag verandert in ieder geval bij een aanval. Nogmaals, misschien willen we het wel te graag, maar ons gaf het wel een soort van fijn gevoel hoe het debuut van Joy met Levi zijn aanvallen verlopen is.

En dan is het alweer maandag en moet Joy naar de dierenarts voor de controle en inentingen. De dierenarts is erg tevreden, wel moeten we even goed letten op de haartjes bij de ogen en de oren moeten we wat vaker schoonmaken, maar verder helemaal goed. Nog geen uur later, trekt Joy de stoute schoenen weer eens aan en meent de trap te moeten beklimmen. Hilde schrikt dat ze al halverwege is, pakt haar vast en brengt haar naar beneden.

Joy piept zo hard en zo hoog dat we er allemaal flink van schrikken. Ze lijkt helemaal overstuur, grijpt steeds naar haar rug en wij dachten dat ze misschien al gevallen was van de trap. Joy gaat liggen en kijkt beduusd en bedeesd van zich af. Hilde belt direct de dierenarts weer en vraagt wat te doen. We moeten even een uurtje aankijken wat ze gaat doen.

Wanneer ze weer in beweging komt en alle "gewone" dingen weer gaat doen, dan komt het wel weer goed. Gelukkig gaat ze al vrij snel weer die "gewone" dingen doen.

Achteraf bleek vooral de plek van de inenting supergevoelig te zijn, precies de plek waar Hilde haar had vastgepakt toen ze haar van de trap af pakte. Het bleek gelukkig heel erg mee te vallen. Ze is alweer op jacht naar bewegende blaadjes en takjes in de tuin...